ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ

          Η δυσλεξία αφού πρόκειται για διαταραχή δεν θεραπεύεται. Αυτό σημαίνει ότι το πραγματικό δυσλεκτικό παιδί θα εξελιχθεί σε δυσλεκτικό ενήλικα. Οι ικανότητες όμως τέτοιων παιδιών βελτιώνονται σημαντικά με την εφαρμογή ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Γι' αυτό και η έγκαιρη αντιμετώπιση της έχει καθοριστική σημασία για την εξέλιξη των δυσλεκτικών ατόμων.

            Η αντιμετώπιση της δυσλεξίας περιλαμβάνει εκπαιδευτικές και μεθόδους υποστήριξης που γίνονται πάντα με παράλληλη ψυχολογική στήριξη του παιδιού και της οικογένειας του χρησιμοποιώντας, ειδικό εκπαιδευτικό υλικό, όπως ειδικά βιβλία, εκπαίδευση σε υπολογιστή και διδασκαλία με ακουστικά μέσα, όπως μαγνητόφωνα. Η σύγχρονη αντιμετώπιση της δυσλεξίας περιορίζεται στην εφαρμογή μεθόδων που αποσκοπούν στη βελτίωση της εικόνας των δυσλεκτικών, δηλαδή στην αξιοπρεπή παρουσίαση του γραπτού τους λόγου και γίνονται με τη χρησιμοποίηση φορητών υπολογιστών με ειδικά προγράμματα που διορθώνουν αυτόματα τα ορθογραφικά τους λάθη και εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους. Η ψυχολογική υποστήριξη απευθύνεται στο παιδί, στην οικογένεια και στο σχολείο κι έχει στόχο τη διατήρηση της αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης του παιδιού σε υψηλό επίπεδο, ώστε να σπάσει ο φαύλος κύκλος της απογοήτευσης, διότι στην περίπτωση των δυσλεκτικών υπάρχει υψηλή προσπάθεια χωρίς αποτέλεσμα. Σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες οι μαθητές με δυσλεξία βαθμολογούνται στα μαθήματα με βάση την προφορική και όχι τη γραπτή τους επίδοση.

            Η αλήθεια είναι ότι στη χώρα μας ο όρος ''δυσλεξία'' είναι παρεξηγημένος επειδή στο άκουσμα του και μόνο, δημιουργείται η εντύπωση ότι αναφέρεται σε κάποια γενική διαταραχή του λόγου και της ομιλίας, ενώ η δυσλεξία αφορά και περιορίζεται σε διαταραχή μόνο του γραπτού λόγου. Είναι απολύτως απαραίτητο να ξεχωρίζεται από τις υπόλοιπες μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίες οφείλονται σε διάφορα άλλα αίτια όπως, η χαμηλή νοημοσύνη, οι σοβαρές αισθησιακές διαταραχές κυρίως της όρασης, της ακοής και της κινητικότητας, η ανεπαρκή σχολική εκπαίδευση όπως συχνές απουσίες ή συχνές αλλαγές σχολείου πάνω από 2 φορές το χρόνο. το δυσμενές οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον που εμποδίζει την απόκτηση νέων γνώσεων από το παιδί και οι διαταραχές του προφορικού λόγου. Κατά κανόνα, τα παιδιά που έχουν προβλήματα στον προφορικό λόγο τα μεταφέρουν και στο γραπτό. Για να είναι κάποιος βέβαιος για τη διάγνωση της δυσλεξίας θα πρέπει το παιδί να έχει φοιτήσει τουλάχιστον 2 χρόνια στο σχολείο. Κάθε μικρό πρόβλημα ή δυσκολία στην εκμάθηση της ανάγνωσης και της γραφής στις πρώτες 2 τάξεις του δημοτικού, δε σημαίνουν οπωσδήποτε δυσλεξία. Αντίθετα, είναι αρκετά συχνές και τις περισσότερες φορές είναι παροδικές και βελτιώνονται με την κατάλληλη εκπαιδευτική βοήθεια.

            Αν όμως το παιδί εμφανίζει έντονη δυσκολία στο γραπτό λόγο που  ανησυχεί τους γονείς και το δάσκαλο, τότε ο παιδίατρος οφείλει να το παραπέμψει στους κατάλληλους ειδικούς ώστε να αντιμετωπιστεί έγκαιρα. η αντιμετώπιση της δυσλεξίας είναι πιο αποτελεσματική όταν γίνεται μέσα στο σχολείο του παιδιού και συμμετέχουν σ' αυτή οι δάσκαλοι ή οι καθηγητές της τάξης.

Για Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ)