Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ
Παρακολουθώντας όλα αυτά τα χρόνια τον τρόπο που μιλά και κινείται ο αυτοαποκαλούμενος θρησκευτικός ηγέτης της περιοχής μας οδηγούμαστε με λύπη ως μέλη της μειονότητας στο συμπέρασμα ότι η μυθιστορηματική στημένη φιέστα της ''εκλογής'' του το 2007 υπήρξε ίσως το ατυχέστατο γεγονός όλων των εποχών για εμάς. Και μάλιστα με μια παρωδία ανάτασης των χεριών που μόνο σε νηπιαγωγεία ταιριάζει. Το επιβεβαίωσε άλλη μια φορά πρόσφατη συνέντευξή του σε υποβαθμισμένο περιοδικό της γειτονικής χώρας με περιεχόμενο που προσβάλλει και τον πλέον φανατισμένο.
Δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι για την Ελλάδα η μειονότητα αποτελεί ''θήραμα που πρέπει να διαφύγει στην Τουρκία''. Και ότι για τον ελληνικό λαό το πρόβλημα είναι ο φόβος της Τουρκίας και η αγωνία ''να μη γίνει η δυτική Θράκη Κύπρος'' θυμίζοντας τις δικές του ευχές το 2016 στον πρώην πρόεδρο του μειονοτικού κόμματος ''να γίνει ο Ντενκτάς της Θράκης''. Μα πόσο ντροπή!
Μπορεί ο πόθος του να γίνει κάποια μέρα Μουφτής να απέτυχε παταγωδώς, όμως δεν παύει καθημερινά να συμπεριφέρεται ως τέτοιος προσπαθώντας να κρατηθεί στην επικαιρότητα με κάθε τρόπο που μόνο οίκτο προκαλεί. Ως άνθρωπος της θρησκείας κάποτε προσπαθούσε να περάσει μηνύματα αγάπης στους πιστούς, αλλά πλέον τα λεγόμενα του δεν έχουν καμία σχέση με τη θρησκεία. Περισσότερο μοιάζει με πολιτικάντη, ειδικό του Διεθνούς Δικαίου ή πρεσβευτή ξένης χώρας παρά με θρησκευτικό άνθρωπο. Και δυστυχώς ακόμα και στους ρόλους που έχει αναλάβει (ή του έχουν αναθέσει) τα κάνει θάλασσα, αφού δεν έχει ιδέα για αυτά που διαδίδει. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο παράπονο των πιστών της περιοχής μας, οι οποίοι ανοιχτά πλέον δηλώνουν ότι έκαναν τεράστιο λάθος να εμπιστευτούν αυτόν τον άνθρωπο. Αναρωτιούνται, αν έχουν ακούσει ποτέ να βγάζει έναν θρησκευτικό λόγο περί αγάπης, ομόνοιας και ειρηνικής συνύπαρξης.
Εκτός από διχαστικές, ακραίες και φανατισμένες πολιτικές δηλώσεις -περισσότερες και από αξιωματούχους της γειτονικής χώρας- τίποτα παραπάνω. Η ουσία είναι ότι έχει προδώσει τους ανυποψίαστους ανθρώπους που κάποτε προσπάθησαν να τον ακούσουν για να τους οδηγεί και να τους υπενθυμίζει το σωστό δρόμο. Δυστυχώς, όμως, η εμπλοκή του στις εκλογικές αναμετρήσεις, οι ρατσιστικές δηλώσεις, οι απειλές και οι κατηγορίες σε βάρος συνεργατών του, η οργάνωση στημένων περιστατικών είναι μερικά από τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι αυτός δεν είναι ο δρόμος που υποδεικνύει η θρησκεία μας. Δεν είναι αυτός που θα μπορούσε να διαχειριστεί θρησκευτικά ζητήματα ή να μιλήσει για τη μειονότητα σε εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου. Ο μόνιμα προσβλητικός λόγος του κατά της χώρας μας δεν εκπέμπει μηνύματα ενωτικού χαρακτήρα, αλλά, αντιθέτως, σπέρνει μίσος και διχόνοια.
Το θετικό σε όλη την ιστορία είναι ότι κανείς πλέον δεν του δίνει σημασία. Όλα γίνονται για κατανάλωση μέσα στην κλίκα. Το μοναδικό πράγμα που δικαιολογεί την ύπαρξή του αυτή τη στιγμή είναι η θρησκευτική του περιβολή, την οποία απ' ότι βλέπουμε το τελευταίο διάστημα αποφεύγει και προτιμά περισσότερο τις κοσμικές ενδυμασίες στα φανταχτερά σόου που εμφανίζεται.