ΠΕΡΙ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ

            Μια από τις αγαπημένες λέξεις των "διασημοτήτων" της μειονότητας είναι η λέξη "στοχοποίηση". Αποτελεί ό,τι και η φέτα για κάθε φαγητό: ταιριάζει με όλα! Σερβίρεται σχεδόν με κάθε ανακοίνωση, ανάρτηση και δημοσίευμα. Καιρός, όμως, να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, γιατί μέχρι και οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.  

            Στοχοποιώ σημαίνει κάνω κάποιον στόχο, δηλαδή επικεντρώνομαι και εκτοξεύω πυρά εναντίον του με τρόπο συστηματικό και μαζικό για την επίτευξη συγκεκριμένου σκοπού. Από τον ορισμό και μόνο της λέξης δε χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς πόσο αδιάφορο θα μας ήταν υπό κανονικές συνθήκες να "στοχοποιούμε" ανθρώπους σαν κι αυτούς. Τί εννοούμε;

            Μάλλον μπερδεύουν τη λέξη "στοχοποίηση" με τις λέξεις "κριτική" και "αντίλογος", βασικές έννοιες σε μια δημοκρατία και κάπως δυσνόητες σε καθεστώτα, με τα οποία με περισσή αφέλεια και άγνοια ταυτίζονται. Ασχολούμαστε μαζί τους ως αντίδραση στη συστηματική εκστρατεία παραπλάνησης, αναλήθειας και κατασκευασμένων θεωριών που προωθούν στην περιοχή μας εξυπηρετώντας συμφέροντα τρίτων. Ως αντίδραση στις σχεδόν καθημερινές ύβρεις και συκοφαντίες εναντίον της χώρας, της οποίας δηλώνουν περήφανα πολίτες. Ασχολούμαστε από αίσθημα ευθύνης απέναντι στη μειονότητα που τσουβαλιάζουν και χρησιμοποιούν για τα παιχνίδια τους αδιαφορώντας για τα πραγματικά της προβλήματα.

            Όταν η χώρα που ζεις δείχνει (ακατανόητη πολλές φορές) ανοχή στο να λες ασύδοτα ό,τι θέλεις εξ ονόματος μιας στρατευμένης και εχθρικής μειοψηφίας, πρέπει να είσαι έτοιμος να δέχεσαι την κριτική και τον αντίλογο. Όσο συχνός και ενοχλητικός κι αν σου φαίνεται. Και να μην κρύβεσαι πίσω από τη λέξη "στοχοποίηση" όταν η κριτική σε δυσαρεστεί και σε ξεγυμνώνει. Ελευθερία του λόγου όταν ψεύδομαι και υβρίζω, "στοχοποίηση" και θυματοποίηση όταν με κρίνουν. Κάπου τα έχετε μπερδέψει.